GERÇEK NEDİR?
İnsan, doğar ve ölene kadar öğrenir. Ne mi öğrenir? Yıllarca öğretilen, öğretilmeye devam eden yanlışları ve doğruları... Ve bu öğrenilenler zihin süzgecinde yerini alır. O, çevresinde olup biten her şeyi süzgecindeki bu doğru ya da yanlışlara göre değerlendirir, buna göre karşılık verir. Ve hiçbir zaman olanı olduğu gibi göremez. Elmaya bile baktığında karşısında duran sadece elma değildir artık. Anne karnından getirdiği ve yaşarken edindiği anılar ve deneyimlerdir aynı zamanda elma. İnsan, süzgecinde olanlarla değerlendirir ve anlamlandırır dünyayı. Suç, günah denilen her şey, geçmişin değerlerine göre tanımlanmıştır. Bir ülkede ayıp denilen davranışın başka bir ülkede doğal karşılanması bundandır. Evlilik, eş, çocuk, kadın, erkek, anne, baba, insan tanımlamaları atalardan; büyütüldüğümüz aileden ve yaşadığımız çevreden aktarılan bilgilerdir. “Şöyle eş olunmalı.”, “Böyle anne baba olunmalı.”, “İyi insan şöyle olmalı.” … Bu kriterlere uymazsan kötü a